Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2014

                             Ενα διαφορετικό σχολείο..Μία διαφορετική κοινωνία


Το σχολείο λένε ενδιαφέρεται για την πολυπλευρη ανάπτυξη του παιδιού. Θεωρεί το παιδί μοναδικό και διαφορετικό το καθένα με τις δικές του ιδιαιτερότητες. 
... Στη πραγματικότητα..Ολα τα παιδιά εγγράφονται στη πρώτη τάξη 6 χρονών με γνώμονα την ηλικία και τίποτα άλλο.Δεν εξετάζεται η σχολική ωριμοτητα του παιδιού καθώς και οι ανάγκες του.
Οι ώρες διαλείμματος συγκεκριμένες λες και όλα τα παιδιά του σχολείου στις 9:30 θα πεινάσουν,θα θέλήσουν να κανουν την ανάγκη τους,θα θέλήσουν να ξεκουραστούν.Ολα γίνονται σειριακά.Από τη πρώτη τάξη στη δευτέρα.Από τη δευτέρα στη τρίτη κτλ.Η γνώση σε καλούπια κλεισμένη σε μια αίθουσα σε ένα βιβλίο. Συγκεκριμένη ώρα μαθηματικά,συγκεκριμένη ώρα γλώσσα..Πού ώρα για τέχνες και παιχνίδι..
Το σχολείο λένε προάγει την ομαδικότητα την συνεργασία τον ανθρωπισμό την ευγενή άμιλλα.
....Στη παραγματικότητα..Ενας συνεχής ανταγωνισμός μια συνεχή βαθμοθηρία.Οι μαθητές του 10, οι μαθητές του 9,του 8.του 7, κτλπ.Ολα για ένα βαθμό.Τι εκφράζει το 10, το 9, ακόμα δεν έχω καταλάβει.Μπορεί το το 8, το 7, το 6 να εξετάσει την οικογενειακή κατάσταση του παιδιού.Αν η μάνα ή ο πατέρας είναι στο σπίτι,ή είναι μεθύστακες και χτυπούν τα παιδιά τους;Μπορεί να εξετάσει αν το παιδι είναι έτοιμο συναισθηματικά και ψυχικά να δεχθει τα όποια ερεθίσματα του σχολείου και να τα μετουσιώσει σε γνώση;Μπορεί ο βαθμός να δώσει λύση στη λανθασμένη συμπεριφορά του παιδιού και στη παραβατικοτητα του;Και πώς όλα τα παραπάνω μπορούμε να τα μετρήσουμε με τι κλίμακα;Ποιος τη βάζει;Τι εξυπηρετεί;
Αν Κωστάκη πάρεις σε όλα 10 θα σου πάρω ποδήλατο(λένε οι γονείς)..Το 10 λέει με τη σειρά του ο δάσκαλος θα το πάρουν μόνο δύο μαθητές στη τάξη..Γίνεται ο Κωστάκης να βοηθήσει το διπλανό του αν του έχεις βάλει τέτοια ρήτρα;Γίνεται να δουλέψει ομαδικά;Να βοηθήσει και να συνεργαστεί με το διπλανό του..Είμαστε όλοι παιδιά του ¨""Να κρύψω το γραφτό μου,μη δει ο διπλανός μου"" Δεν φταίμε εμείς έτσι μας μεγάλωσαν..Ετσι΄συνεχιζουμε με τη σειρά μας να μεγαλώνουμε τα παιδια μας.
Το σχολείο λένε είναι πηγή γνώσεων,βγάζει ανθρώπους μορφωμένους,καταρτισμένους.
....Στη πραγματικότητα...Βγάζει παθητικούς δέκτες στείρας γνώσης και μάλιστα ξεπερασμένης και απαρχαιωμένης. Κανονικά θα έπρεπε και:
Σύμφωνα με τη θεωρία του Piaget ο μαθητής να κατασκευάζει από μόνος του τη νέα γνώση η οποία εξυπηρετεί την πραγματικότητα του.Σύμφωνα με αυτό το μεγάλο παιδαγωγό οι μαθητές πηγαίνουν στο σχολείο με προϋπάρχουσα γνώση την οποία την ενισχύουν ή την απορρίπτουν με την νέα γνώση μέσω της γνωστικής σύγκρουσης..Όλα αυτά βέβαια με το μαθητη να οικοδομεί(κατασκευάζει) τη γνώση και το δάσκαλο να τον καθοδηγεί αβίαστα και με ελάχιστη έως μηδενική παρεμβατικότητα...Ονειρο θερινής νυχτός για το σημερινό σχολείο.Σημασία έχει η φωτοτυπία, το διαγώνισμα, οι άσκησεις με το κιλό " ετοιματζίδικη" παχύδερμη γνώση για το σπίτι,μήπως και πάρει το παιδί μας το πτυχίο του πανεπιστημίου,των αγγλικών,το πτυχίο πιάνου,πτυχία πτυχία πτυχία..
Είμαστε καταδικασμένοι με ένα τέτοιο σχολείο,με μία τέτοια εκπαίδευση..Αν δεν τα αλλάξουμε ....καληνύχτα!!!


                                             Στέλιος Μιχελάκης ( Δάσκαλος στο σχολείο της Γεωργιούπολης)
                                                                                                                        

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αφήστε το σχόλιό σας