
Επειδή είμαστε λάτρεις της περιγραφικής αξιολόγησης, δεν χρησιμοποιήσαμε αριθμούς-βαθμούς, αφού δεν θέλαμε κανένα ανταγωνισμό και έπαθλο παρά μόνο να νιώσουμε την εμπειρία του παιχνιδιού και του όλου εγχειρήματος. Ζωγραφίσαμε δύο φατσούλες όπου στη μία έγραφε "Πολύ καλό" και στην άλλη " Τέλειο" ενισχύοντας με αυτό τον τρόπο θετικά την κάθε προσπάθεια. Μεράκι, ομαδικό πνεύμα, συνεργασία, βοήθεια, έμπνευση, διαφωνίες, γέλιο, τρέξιμο, κούραση, ικανοποίηση, απογοήτευση, είναι μερικές λέξεις που μπορούν να προσδιορίσουν και να συνθέσουν το παζλ εκείνης της ημέρας.
Στην κουζίνα ολοταχώς...
Εμείς μπορούμε και στην τάξη...
Αυτό το πιάτο δεν πρόλαβε να βγει στην κριτική επιτροπή. Καταναλώθηκε άμεσα από τους δημιουργούς του. Καρμπονάρα!!!
Κρέπα αλμυρή, κρέπα γλυκιά, σ'αγαπώ πολύ...
Ετοιμασία της κριτικής επιτροπής...
Η κυρία Σοφία, η κυρία Νίκη, η κυρία Έφη (από δεξιά προς τα αριστερά)...
Η κυρία Κατερίνα( κέντρο), η κυρία Πένη(αριστερά)...
Ο διευθυντής μας, ο κύριος Γιώργος και τέρμα αριστερά η κυρία Εύη δασκάλα των αγγλικών...
Μακελειό. Δεν έμεινε τίποτα...
Κάποιος απλώνει χέρι στο κέικ. Οι κακές συνήθειες δεν κόβονται εύκολα...
Όταν οι δημιουργοί δοκιμάζουν τους κόπους τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας